dinsdag 19 februari 2013

De gorilla in Apenheul

Afgelopen najaar stond ik met een tv-ploeg in Apenheul. Voor een programma wilden ze van mij als dierentolk graag weten wat de apen vonden. Toen ik hoorde dat het Apenheul werd, schrok ik wel even, want ik weet dat de grote apen daar helemaal niet horen. Maar ja, niet voor een kleintje vervaard heb ik toch toegestemd mee te doen voor het goede doel de dieren een stem te geven. En toen stonden we daar: presentator, ik, crew van zeven mannen. En de gorilla zweeg. Om haar zwijgen kracht bij te zetten draaide ze ons haar rug toe.
Tja, daar kan een filmploeg niet op wachten dus zij gingen het park in om andere shots te maken. En ik bleef daar met een zwijgende gorilla die niet reageerde op de vragen die ik had meegekregen voor haar. ‘Okee, ik begrijp dat je de vragen niet wilt beantwoorden. Dan houdt het op, ook goed,’ zei ik haar, ‘Heb je dan zelf nog wat door te geven? Tenslotte heb je nu wel een kans.’ Heel helder kreeg ik door: ‘Ik wil niet bekeken worden, maar gezien.’