De vorige keer dat ik met de Maleise beer contact zocht, leek hij bevangen door de hitte. Vandaag is het minder warm en ik krijg inderdaad meteen contact.
Het eerste dat hij laat zien is dat hij meer bomen met bladeren wil. ‘Ik verstop me graag. Heb liever meer privacy.’
Hij laat zichzelf ’s avonds en ’s nachts slenterend door de dierentuin zien. Ontdekkend, onder dingen kijkend, zoekend naar voedsel, sporen van mensen en afval besnuffelend. Ook dit dier laat zien dat het zoeken naar voedsel een groot onderdeel van zijn natuurlijke leefstijl is.
Het verbaast me een beetje dat dit dier zo zijn verlangens laat zien. Hij heeft het niet over zijn echte situatie. Daar krijg ik eigenlijk geen beelden van. Alleen van de wenselijke situatie.
Ik ga even terug naar het eerste gesprek en vraag of het klopt dat ik dacht dat hij toen geen contact wilde. ‘Als ik moe ben/slaap, dan praat ik niet,’ is het eenvoudige antwoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten