De pelikanen

Het is even zoeken bij deze dieren hoe het contact gaat. Het lijkt het beste om niet een individueel dier te vragen maar de hele groep. Had ik van te voren maar even nagelezen hoe het gesprek met vrije pelikanen ging, dan wist ik weer dat het niet om individuen gaat maar om de groep.
Ik wist me nog wel te herinneren van de vrije pelikanen dat ze blij en ongecompliceerd waren. Van deze pelikanen hoor ik: ‘De blijheid zit ‘m in de vrijheid. Hier is het niet vrij dus we zijn niet blij.’
Het geheel rond hen voelt stilstaand, te weinig dynamiek. Misschien is hun ruimte te afgesloten, te weggestopt in een hoekje. Er is ook te weinig woelig/stromend water, zeggen ze en ik vraag me af of ze in de natuur in ruigere leefgebieden leven. Dit is in ieder geval te tam voor ze. Er lijken onderlinge irritaties te ontstaan doordat ze te dicht op elkaar zitten. Ook bij deze dieren krijg ik een ‘vierkant gevoel’, een opgesloten zijn.
Ik vraag of ze gelukkig zijn en hoor terug dat er maar weinig van hun capaciteit gebruikt kan worden. Het lijkt of ze een hoge ademhaling hebben waardoor de levensadem hoog in hun lijf blijft. De rest stroomt niet lekker door, wordt onvoldoende gebruikt. Ik krijg 15% door en vermoed dat ze bedoelen dat ze maar 15% van hun capaciteit kunnen gebruiken hier.