dinsdag 13 juli 2010

De slangenhalsvogel

Na het gesprek met de in zichzelf gekeerde neushoorn is de reactie van de slangenhalsvogel een verademing. ‘Heb je me gezien?’ vraagt hij. ‘En hoe vond je me?’
Ik vertel dat ik hem mooi vond en vraag of hij net als futen en aalscholvers vis vangt. Hij zegt het te klein te vinden in zijn verblijf om goed te kunnen vangen.
Het verbaasde me erg dat deze vogel zo lang zo stil zat met mensen dicht in zijn buurt. ‘Ik hou mensen op afstand door energie-uitstoot,’ legt hij uit. ‘Ze mogen kijken naar me. De bewondering streelt me, als een warm bad, net als de zon. Ik baad in de aandacht van mensen.’
De waardering van mensen doet deze vogel kennelijk goed! Hij laat zelfs merken het nodig te hebben, als een soort voeding van buitenaf. Deze vogel kan de aandacht goed ontvangen. Wat een verademing na de neushoorn!

4 opmerkingen:

  1. 1. Noem svp. de naam van de dierentuin. (anders dan Arnhem)
    2. Schets svp. de ruimte die de dieren hebben, buiten- binnenverblijf. Omvang, inrichting.
    3. Vermeld svp. hoeveel dieren er op dat terrein zijn.
    4. Signaleer svp. tekortkomingen en/of suggereer mogelijke verbeteringen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Reagerend op de reactie:
    Mijn eerste doel is om onbevangen en onbevooroordeeld naar de dieren te luisteren. Daarom verdiep ik me vooraf niet in de soort of de leefomstandigheid. Dat zou me kunnen beïnvloeden.
    In een volgend stadium, als ik met nog veel meer dieren contact heb gehad, zou het natuurlijk heel fijn zijn als hun verzorgers/beleidmakers/directie deze gesprekken in zich op zouden willen nemen en er tot leefverbeteringen kan worden overgegaan.
    Maar nu, in deze beginfase, hou ik mezelf op de vlakte en de tips die er komen, komen uit het dier. Niet uit mij.
    Overigens goed om te weten: dieren klagen niet.
    Ze kunnen wensen of verlangens hebben maar tot nu toe heb ik ze nog niet horen klagen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dat dieren niet klagen neem ik op uw gezag aan.
    Maar als ik bijv. olifanten zie 'weven' ('waving'), of andere dieren zie ijsberen, dan doen ze dat niet van blijdschap.

    Graag wijs ik u op de dierentuinstudies van de Oxfordzoölogen Georgia Mason en Ros Clubb.
    Zij merken bijv. op dat “the typical zoo enclosure for a polar bear is one-millionth the size of its home range in the wild, which can reach 31,000 square miles. Some captive polar bears spend 25 percent of their day in stereotypic pacing, and infant mortality for captive animals is around 65 percent.”

    Uw norm voor welzijn is sowieso onder de maat. Het is niet voldoende dat dieren (of mensen) niet k l a g e n.
    Wij leven om gelukkig te zijn en voor zover mogelijk, bij te dragen aan het geluk van anderen.

    Geen levend wezen kiest ervoor levenslang opgesloten en misbruikt te worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik citeer de dolfijn (oktober 2009, weblog Praten met vrije dieren):
    Ik vraag naar de dolfijnen in het Dolfinarium en andere dolfijnencentra.
    'Die dieren hebben hun vrijheid ingeleverd. Zij zijn dienstbaar. Het zijn ruime geesten dat ze het kunnen opbrengen in gevangenschap te kunnen leven.'
    Zij vervolgt: 'Het verlangen naar vrijheid kan er zijn maar dit was hun keus.'
    'Ik hoef dus geen medelijden te hebben met die dieren?'
    'Je hoeft nooit medelijden te hebben met een dier. Alles is een keus. Waar een dier terecht komt is een keus: als vrij dier, als huisdier, als dierentuindier. Alles heeft zijn zin.'
    Daarop vraag ik of het dan overbodig is dat we ons als mensen inzetten voor dierenleed, milieu etc.
    'Nee, het is goed dat de mens de aarde naar een hoger plan wil trekken. Maar onthoud dat alles zijn zin heeft. Laat je niet ontmoedigen. Ga met een ruim hart door. Laat je niet naar beneden halen door misbruik van dier of natuur. Verlaag jezelf niet. Weet dat elk gestorven dier zich opgeofferd heeft. Hij is onderdeel van het plan.'
    Ik trek de conclusie: 'Dus alles wat er gebeurt is goed?'
    'Ja, maar streef naar het hogere, ook in relaties. Help als mens de aarde omhoog brengen. Toon geen onverschilligheid maar accepteer wel dat dingen gaan zoals ze gaan.'
    Ik vraag de dolfijn of zij optimistisch is.
    'Vanuit mijn ruime bewustzijn kan ik niet anders dan optimistisch zijn.'
    En: 'Dank elk (gedood) dier in gevangenschap voor zijn taak, zijn opoffering. Het is goed zoals het is.'

    BeantwoordenVerwijderen